“Waarde-eer het huidige in een verandering!”
Veranderingen buitelen over elkaar heen, met opgestapelde weerstand tegen verandering
Regelmatig kom ik het woord ‘veranderen’ tegen, afgewisseld met ‘verbeteren’, of ‘vernieuwen’. Tegenwoordig ook veelgehoord ‘de lerende organisatie’ of ‘verandering is de enige constante’. We kennen nog ‘verander management’, ‘change management’, ‘transformatie begeleiding’ ‘organisatie ontwikkeling’ en daarmee is het rijtje zeker niet compleet. De ene verandering heeft nog niet goed kunnen indalen of de volgende verandering is alweer aan de gang. Veranderingen buitelen over elkaar heen. En weerstand bij verandering is niet meer weg te denken.
Continu moeten veranderen brengt onrust
Bij het lezen over een constante stroom van veranderingen word ik mij bewust van de onrust die ik voel bij deze continue stroom van beweging. Deze onrust, stress of weerstand zie ik ook regelmatig bij organisaties, die continu bezig zijn te anticiperen of reageren op veranderingen in de omgeving. Het veranderen is geen keuze meer, het wordt een moeten. Een doel op zich? Toch ken ik ook veranderingen in organisaties die energie geven, waar mensen enthousiast van worden en nieuw perspectief geven. Wat maakt het nou dat de ene verandering energie kan geven terwijl de andere stress brengt en energie slurpt?
Veranderen is nodig als het oude niet meer past
Een verandering is eigenlijk vooral onprettig als het de onbewuste boodschap in zich draagt dat je mensen, het oude of jijzelf niet goed (genoeg) is/bent. Daardoor lekt energie weg. Impliciet moet je dan veranderen, want het oude is geen optie meer. En dat is kloppend als je te lang hebt vastgehouden aan het oude en niet wilde veranderen. Dan wordt het lastig om het goede nog te zien. Maar bijna altijd is of was er iets goeds aan het oude.
In ieder geval betekent verandering altijd dat je iets ouds moet loslaten. Om ruimte te creëren worden voor het nieuwe. En in de meeste omgevingen is dat oude niet slecht. Het past alleen niet meer. Het is onvoldoende voor de toekomst. En dus is er aanpassing of ontwikkeling nodig.
Als je het oude waardeert, kan het nieuwe, vaak zonder weerstand, zijn plek innemen!
Als we dat inzien, kunnen we in de verandering het oude waarderen, op waarde – eren. En alleen bij acceptatie of zelfs waardering van het oude, kunnen we het echt loslaten en kan het nieuwe waardig zijn plek innemen. Of een verandering energie geeft of neemt, heeft dus alles te maken met hoe je de verandering positioneert. Bij de huidige tijd past een cultuur van voortdurende verandering. Dit is vooral succesvol als het huidige wordt gewaardeerd. En vaak moeten organisaties en hun mensen dat eerst leren. Dan kan er worden geopereerd vanuit eigen kracht en brengen veranderingen minder stress, onrust of zelfs energie!
